ឃ្លាំងគំនិតសម្រាប់កូនខ្មែរ: ការត្រួតពិនិត្យតារាងតម្លៃពិគ្រោះ ព្យាបាលជំងឺ និងតម្លៃថ្នាំពេទ្យនៅតែគ្មានប្រសិទ្ធភាព

ថ្នាំពេទ្យ ដែលគ្រូពេទ្យផ្សំសម្រាប់ក្មេងៗ ដែលមានជំងឺ គឺត្រូវវេចខ្ចប់នឹងក្រដាសបែបនេះឯង។

ជួនកាលម្នាក់ៗ តែងតែគិតនិងជជែកគ្នាលេងពីនេះពីនោះ ពីជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ អំពីថា តើរបស់អ្វីខ្លះ ឬក៏សេវាអ្វីខ្លះ គេជាវហើយមិនដែលតថ្លៃនោះ? ឧទាហរណ៍ ការញុំាគុយទាវ កាហ្វេ ពងទាកូន ទឹកក្រឡុក សាំងដបជាដើម...គឺភាគច្រើនសុទ្ធតែជាទំនិញដែលគេទិញហើយមិនដែលតថ្លៃបាន ឬក៏សេវារបស់អ្នកពិគ្រោះយោបល់ឯករាជ្យ (Consultant) មួយចំនួន តារាចម្រៀង បើកាលណាគាត់បានល្បីហើយ ចំាមើលតម្លៃខ្លួនគាត់ ក៏មិនអាចតថ្លៃបានដែរ តែគាត់ថា ប៉ុនណាគឺប៉ុណ្ណឹងហើយ...។ល។

យ៉ាងណាមិញ ការផ្តល់សេវាពិគ្រោះជំងឺនៅតាមគ្លីនិក និងតម្លៃថ្នាំពេទ្យនៅតាមឱសថស្ថានក៏មិនខុសពីករណីទាំងនេះដែរ គឺនៅតែគ្មានតារាងតម្លៃដូចគ្នា ដែលជាទូទៅ ក្រោយពីគ្រូពេទ្យចេញវេជ្ជបញ្ជា គឺទិញថ្នាំពេទ្យ ដែលសមាជិកនៃក្រុម

គ្រួសាររបស់គ្រូពេទ្យនោះដូចជា ប្រពន្ធ កូន ឬក៏ក្មួយដែលមិនមែនជាឱសថការីផង ជាអ្នកឈរលក់ថ្នាំទៅតាមវេជ្ជបញ្ជានោះតែម្តង។ ទាំងនេះ គឺអនុវត្តខុសច្បាប់ស្ដីពីការគ្រប់គ្រងលើ ការប្រកបវិជ្ជាជីវៈឯកជន ក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ដ្រ អមវេជ្ជសាស្ដ្រ ជំនួយវេជ្ជសាស្ដ្រ និងការគ្រប់គ្រងឱសថ ដែលអនុវត្តតាំងពីឆ្នាំ២០០០។ គឺខ្លួនជាវេជ្ជបណ្ឌិតសុំច្បាប់ថាបើកសេវាពិគ្រោះជំងឺ និងព្យាបាលជំងឺទេ តែពេលអនុវត្តគឺមានលក់ថ្នាំពេទ្យថែមទៀត ដែលអ្នកលក់ថ្នាំនោះមិនមែនជាឱសថការីដែលមានសញ្ញាបត្រត្រឹម ត្រូវនោះ។

ឧទាហរណ៍៖ ករណីទី ១ នៅពេលកូនខ្ញុំឈឺកាលពីខែមុននេះ គឺយកទៅគ្លីនិកឯកជនមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញ ដែលគ្មានតារាងតម្លៃទេ នៅក្បែរផ្ទះខ្ញុំ គ្រូពេទ្យពិនិត្យមើលបំពង់ក និងគ្រោះពោះកូនខ្ញុំលិចកើត វិនិច្ឆ័យរោគភ្លាមថា ឈឺពោះ រលាកបំពង់ក ហើយប្រាប់ទៅកូន ក្មួយគាត់ថា ដាក់កញ្ចប់ថ្នាំនេះ កញ្ចប់ថ្នាំនោះ ដែលមានថ្នាំផ្សំរួចជាស្រេច ខ្លះពាក់កណ្តាលគ្រាប់ក៏មាន ខ្លះកិនរួចជាស្រេច ខ្លះថ្នាំទឹកក៏មានហើយសរសេរដាក់កញ្ចាប់ថ្នាំនោះថា ១ ថ្ងៃ ៣ ដង និង ៤ ដង ឯថ្នាំទឹកវិញ ១ ថ្ងៃ ២ ដង។ តែមិនបានសរសេរជាវេជ្ជបញ្ជាថា ថ្នាំអ្វីនោះទេ នៅពេលដែលខ្ញុំសួរថា ថ្នាំនឹងជាថ្នាំអ្វីខ្លះ? នៅពេលមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើង តើខ្ញុំធ្វើយ៉ាងម៉េចបើខ្ញុំមិនដឹងថា ថ្នាំទាំងនេះជាថ្នាំអ្វីផងហ្នឹង? ពួកគេធ្វើមិនដឹងមិនឮ ហើយឆ្លើយថា ប្រើថ្នាំនឹងទៅកូនរបស់អ្នកហ្នឹងជាហើយ ជាទូទៅលោកគ្រូពេទ្យឲ្យតែអ៊ីចឹងទេ សរុបជាទឹកប្រាក់អស់១៦០០០រៀល។ បន្ទាប់កូនក្មេងអ្នកជិតខាងខ្ញុំ ឈឺរាករូស និងក្អួតចង្អោរទៅផ្ទះពេទ្យហ្នឹងដដែល គឺឲ្យថ្នាំដូចគ្នាបេះបិទ។ ជាលទ្ធផលទាំងកូនខ្ញុំ ទាំងកូនក្មេងអ្នកជិតខាងអត់ជាសេះស្បើយទាំងពីរនាក់។ ចំពោះករណីទី ១ នេះ ឯណាទៅក្រមសីលធម៌របស់គ្រូពេទ្យនោះ ក្នុងការពិនិត្យរោគវិនិច្ឆ័យនោះ ការកំណត់តារាងតម្លៃ ការឲ្យថ្នាំពេទ្យដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា គឺមិនដឹងថាតើថ្នាំដែលឲ្យអ្នកជំងឺនោះជាថ្នាំអ្វី? ជាថ្នាំដែលមានការអនុញ្ញាតដោយក្រសួងសុខាភិបាលដែរឬអត់? ថាតើថ្នាំនោះ អាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព ឬអាយុជីវិតអ្នកជំងឺដែរឬអត់? ឬមួយក៏យកតែថ្នាំ ដែលមានការសេសសល់ពីគេលក់ហួសកាលបរិច្ឆេទមកឲ្យអ្នកជំងឺ ក៏អ្នកជំងឺមិនដឹងដែរ? ហេតុអ្វីបានជាសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធ មិនរវីរវល់រឿងនេះសោះអ៊ីចឹង? ឬមួយក៏រដ្ឋាភិបាលសព្វថ្ងៃនេះ គិតគូររឿងបក្សធំជាងសុខទុក្ខប្រជាពលរដ្ឋ? បានជាចេះតែនាំគ្នាធ្វើមិនដឹងមិនឮដូច្នេះទៅនោះ?

ករណីទី ២ គឺយកកូនក្មេងទាំង២ នាក់នេះ បន្តទៅគ្លីនិកមួយទៀតនៅឆ្ងាយពីផ្ទះបន្តិច ឮល្បីថា គ្រូពេទ្យមានជំនាញខាងកុមារ និងធ្លាប់ទៅរៀននៅស្រុកបារាំងទៀត ប្តីជាគ្រូពេទ្យពិនិត្យជំងឺ ឯប្រពន្ធជាឱសថការីលក់ថ្នាំពេទ្យនៅជាមួយគ្នាតែម្តង។ អ្នកទាំង ២ នាក់ សុទ្ធតែបើកស្របច្បាប់ គឺពិនិត្យកូនក្មេងទាំង ២នាក់នេះ គ្រូពេទ្យបានពិនិត្យទៅតាមបច្ចកទេសវាស់ស្ទង់ហើយសម្រេចចាក់ ថ្នាំ សរសេរវេជ្ជបញ្ជា ហើយយកទៅឲ្យប្រពន្ធគាត់ចេញថ្នាំពេទ្យទៅតាមវេជ្ជបញ្ជានោះ តែនៅពេលសរុបជាទឹកប្រាក់ម្តងៗ គឺអស់លុយគត់ៗតែម្តង ៨ ម៉ឺនរៀល ៦ ម៉ឺនរៀល យ៉ាងតិចណាស់ក៏ ៣ ម៉ឺនរៀលដែរ ឲ្យតែបត់ចង្កូតចូលគ្លីនិកមួយហ្នឹង។

នៅពេលដែលខ្ញុំសួរគាត់ថាតម្លៃពិគ្រោះជំងឺ ចាក់ថ្នាំ និងថ្នាំពេទ្យមួយមុខៗអស់ប៉ុន្មាន ប្រពន្ធគាត់បានឆ្លើយថា គាត់គិតលុយនៅក្នុងហ្នឹងអស់ហើយមិនអីទេ។ ទម្រាំតែកូនជាសេះស្បើយ ម្នាក់ៗសរុបអស់ជិត៤០ម៉ឺនរៀលឯណោះ។ បើគ្រូពេទ្យចេះតែទារថ្លៃស្រេចតែនឹងចិត្ត គ្មានតារាងតម្លៃសេវាត្រឹមត្រូវ ហើយតិចៗបបួលឲ្យព្យួរសេរ៉ូម ឲ្យតែមើលសាច់ឈាមឪពុកម្តាយរាងគ្រាន់បើបន្តិចចាប់ផ្តើមគាបស៊ី តែម្តង។ ចុះសម្រាប់អ្នកក្រល្មមៗវិញចង់ទៅពិនិត្យនៅគ្លីនិកឯកជននឹងគេ គឺទាល់តែមាន ៤០ម៉ឺនរៀលឬ?

កន្លងមក ធ្លាប់មានការត្អូញត្អែរជាច្រើន រហូតដល់មានការប្តឹងប្តល់ពីប្រជាពលរដ្ឋ រឿងគ្រូពេទ្យឯកជនគ្មានក្រមសីលធម៌ ចំពោះបញ្ហាគ្រូពេទ្យចេះតែទារលុយថ្លៃៗស្រេចតែនឹងចិត្ត ពីអ្នកជំងឺដោយគ្មានតារាងតម្លៃពិគ្រោះជំងឺ ពិនិត្យព្យាបាលជំងឺ និងតម្លៃថ្នាំពេទ្យ ដូចករណីទាំង២ខាងលើនេះអ៊ីចឹង។

ចំពោះរាជធានីភ្នំពេញចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១០ មកម្ល៉េះ លោកវេជ្ជ. សុខ សុគន្ធ ប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាលរាជធានីភ្នំពេញវិញ ឮប្រកាសក្តែងៗ ហាក់បីដូចជាមានចំណាត់ការបង្ក្រាបធំដុំណាស់ចំពោះរឿងក្រមសីលធម៌របស់គ្រូពេទ្យ និងគ្មានតារាងតម្លៃសេវាព្យាបាល នៅតាមបណ្តាគ្លីនិកឯកជននានា តែរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ គ្មានអ្វីប្រែប្រួលគឺទាំងគ្រូពេទ្យល្បីៗ និងគ្រូពេទ្យមិនសូវល្បីគឺប្រព្រឹត្តដូចតែគ្នាដដែល។

តើនេះមកពីលោកវេជ្ជ. សុខ សុគន្ធ មានឆន្ទៈតែម្នាក់ឯង តែនៅពេលដល់ថ្នាក់លើអ្នកធំៗនៅក្រសួងសុខាភិបាលមិនយល់ស្រប ធ្វើមិនដឹងមិនឮ ព្រោះបើកាលណានាំគ្នាអនុវត្តទៅប៉ះពាល់ទៅនឹងគ្រូពេទ្យដែលបើក គ្លីនិកគ្មានក្រមសីលធម៌សុទ្ធតែបងប្អូនកូនចៅ ឬមួយជាមិត្តភក្តិក្លើម្រាក់នឹងគ្នាតើឲ្យទៅចាត់ការអីចេញ? ឬមួយក៏គ្រូពេទ្យ ដែលបើកនោះគឺសុទ្ធតែប្រពន្ធ ឬកូនកុងសីធំៗ តើនរណាទៅហ៊ានប៉ះ? ហេតុដូចនេះ អ្នកដែលទទួលផលប៉ះពាល់ជាងគេ គឺសុខុមាលភាពប្រជាពលរដ្ឋតែម្តង ដោយសារតែគ្រូពេទ្យគ្មានមនសិការមួយចំនួនធំនេះឯង។ យើងទទួលស្គាល់ហើយថា រៀនមុខវិជ្ជាពេទ្យហ្នឹងវាអស់លុយច្រើន ចំណាយពេលយូរឆ្នាំទៀត ដូច្នេះគ្រូពេទ្យទាំងអស់ខំប្រឹងប្រមូលយកមកវិញ តែការប្រមូលនោះ កុំឲ្យចង់បានហួសហេតុពេក គួរធ្វើជាអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរបានរស់ ស្រួលផង។ សូមកុំធ្វើការប្រៀបខ្លួនឯងជាវេជ្ជបណ្ឌិតអ្នកចេះដឹង ទៅប្រៀបធៀបជាមួយតារាចម្រៀងល្បីៗមួយចំនួនធំគ្មានវិជ្ជាជីវៈ ចេះតែទារលុយអតិថិជនទាំងងងិតងងល់នោះ។

ដូច្នេះ ដំណោះស្រាយបញ្ហានេះបានល្អមានតែ ២ ទេ គឺគ្រូពេទ្យអនុវត្តទៅតាមច្បាប់ និងក្រមសីលធម៌ដែលខ្លួនបានសិក្សាទៅបានហើយ។ ហេតុអ្វីបានជាសេវារដ្ឋតាំងពីមណ្ឌលសុខភាព រហូតដល់មន្ទីរពេទ្យធ្វើបាន តែសេវាឯកជនធ្វើមិនបានចំពោះតារាងតម្លៃនេះ?

ទំព៍រ

Friday 15 June 2012

ការត្រួតពិនិត្យតារាងតម្លៃពិគ្រោះ ព្យាបាលជំងឺ និងតម្លៃថ្នាំពេទ្យនៅតែគ្មានប្រសិទ្ធភាព