អក្កោធេន ជនេកោធំ គប្បីឈ្នះមនុស្សក្រោធ ដោយការមិនក្រោធ ។ បើចង់ចិត្តធ្ងន់ ត្រូវបន្ទន់ឥរិយា បើចង់សង្ហា ត្រូវឧស្សា​​​​​​​​​​​​​​​​ហ៍​​ រៀនសូត្រ ។

Monday 18 June 2012

តើ​ការ​បញ្ចេញ​មតិ​និង​សម្តែង​ក្តី​ខ្វាយ​ខ្វល់​ពី​បញ្ហា​ជាតិ​ត្រូវ​មាន​ទោស​ជាប់​ពន្ធ​នា​គារ​ទេ?

នៅ​ក្នុង​លិខិត​​មិត្ត​អ្នក​អាន​មួយ​​ច្បាប់ ​ដែល​សរសេរ​ដោយ​​លោក​​សឺន សូ​ប៊ែរ្តិ៍ ដែល​ត្រូវ​បាន​​ភ្នំ​ពេញ ​ប៉ុស្តិ៍​ ចុះ​ផ្សាយ​ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ចន្ទ។ លោក​សឺន សូ​ប៊ែរ្តិ៍ ដែល​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​លោក សឺន សាន ដែល​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ស្គាល់​ថា ​ជា​​​ពូជ​ពង្ស​អ្នក​សេ្នហា​ជាតិ ដ៏​គួ​រ​ឲ្យ​គោ​រព​​បំផុត​នោះ បាន​​​ហៅ​ក្រុម​​យុ​វជន​ ៥ នាក់ ដែល​​​​ត្រូវ​បាន​សា​លា​ដំបូង​រាជ​ធានី​ភ្នំ​ពេញ ​សម្រេច​កាត់​ទោស​ឲ្យ​​ជាប់​ពន្ធ​នា​គារ ក្នុ​ង​ម្នាក់​ៗ ពី​១៨ ខែ​ទៅ ២ ឆ្នាំ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី ៤ ខែ​សីហា ក្រោម​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​​ពី​បទ​​បាច​ខិត្ត​ប័ណ្ណ ​រិះ​គន់​ លោកនាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ហ៊ុន សែន ​និង​ថ្ងៃ​ ៧ មក​រា​នោះ ថា​ជា​ក្រុម​យុ​វជន​ក្លា​ហាន ហើយ​បាន​​អំពាវ​នាវ​ឲ្យ​លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ ហ៊ុន សែន​​ អត់​ឱន និង​​ដោះ​លែង​យុ​វ​ជន​វ័យ​ក្មេង​ទាំង​នេះ ជា​ជាង​ឲ្យ​តុលា​ការ​កាត់​ទោស​ពួក​គេ ជាប់​ពន្ធនាគារ​ម្នាក់​ៗ​រហូត​ដល់​រាប់​ឆ្នាំ។

ការ​អំពាវ​នាវ​ឲ្យ​​មាន​ការ​អត់​ឱន និង​ដោះ​លែង​បុរស​វ័យ​ក្មេង​ទាំង​នេះ ​លោក សឺន សូប៊ែរ្តិ៍ បាន​ផ្អែក​ទៅ​លើ​សិទ្ធិ​​ និង​ករណី​កិច្ច​របស់​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​ខ្មែរ ដែល​មាន​ចែង​នៅ​ក្នុង​ច្បាប់​រដ្ឋ​ធម្ម​នុញ្ញ និង​ថា យុ​វ​ជន​ទាំង​នេះ គឺ​គ្រាន់​តែ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​​ក្តី​បារម្ភ​ទូ​ទៅ​របស់​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​ខ្មែរ​ភាគ​ច្រើន​បំផុត លើ​​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ជន​​អន្តោ​ប្រវេសន៍​​​វៀត​ណាម​ខុស​ច្បាប់​​ ចូល​មក​តាំង​​ទី​លំនៅ​​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង​ៗ ដែល​នេះ​ អាច​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រែ​ប្រួល​ចំនួន​ប្រជា​សាស្ត្រ​ និង​ការ​ដណ្តើម​​អំណាច​ផ្លូវ​ច្បាប់ ដូច​នៅ​ប្រទេស​កូត​ឌី​វ័រ។

បើ​តាម​ការ​ចុះ​ផ្សាយ​របស់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍ ដែល​ស្រង់​សម្តី​​លោក​ស្រី សែម ស័ក្តិកូឡា ចៅ​ក្រម​ជម្រះ​ក្តី​ សា​លា​ដំបូង​រាជ​ធានី ខិត្ត​ប័ណ្ណ​ដែល​បុរស​វ័យ​ក្មេង​ទាំង​​នេះ​ចែក​ចាយ សរ​សេរ​ថា​«ហ៊ុន សែន ជា​ជន​ក្បត់​ជាតិ​។ ហ៊ុន សែន ជា​អាយ៉ង​របស់​វៀត​ណាម។ ហ៊ុន សែន បាន​លក់​ដី​ឲ្យ​បរទេស។ ថ្ងៃ​ ៧ មករា ឆ្នាំ ១៩៧៩ គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​វៀត​ណាម ចូល​ឈ្លាន​ពាន​កម្ពុជា»
ប្រសិន​បើ​ខិត្ត​ប័ណ្ណ​សរ​សេរ​យ៉ាង​​ដូច្នេះ​មែន វា​ពិត​ជា​គ្រោត​គ្រាត​ខ្លាំង​ណាស់​។ ប៉ុន្តែ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ពាក្យ​ពេចន៍​ទាំង​នេះ វា​​​ដូច​ជា​មិន​មែន​ជា​ពាក្យ​ថ្មី​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​គេ​តែ​ង​តែ​ឮ​អ្នក​នយោ​បាយ និង​អ្នក​ដែល​មាន​និន្នា​ការ មិន​ស្រប​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​ច្រើន​ណាស់ តែង​តែ​លើក​យក​ពាក្យ​ទាំង​​នេះ​មក​និយាយ​ជា​ហូរ​ហែ អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​រិះ​គន់​រដ្ឋាភិបាល។ ខ្ញុំ​យល់​ថា ប្រសិន​បើ​រដ្ឋាភិបាល​ធ្វើ​ការ​​ចោទ​ប្រកាន់ និង​ប្តឹង​ទៅ​តុលា​ការ ដូច​បុរស​វ័យ​ក្មេ​ង​ទាំង​៥ នាក់​ខាង​លើ ​ទៅ​​លើ​អ្នក​ដែល​​គ្រាន់​តែ​និយា​យ​​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​នោះ​ស្រុក​ខ្មែរ​ប្រហែល​ជា​រក​គុក​ដាក់​មិន​បាន​ទេ​។
មែន​ទែន​ទៅ បើ​ទោះ​បី​ជា​ពាក្យ​ពេចន៍​រិះ​គន់​ទាំង​នេះ វា​គ្រោត​គ្រាត​ខ្លាំង​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​បើ​យើង​គិត​ឲ្យ​បាន​ល្អិត​ល្អន់​ទៅ ការ​លើក​ឡើង​ទាំង​នេះ ​វា​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​បញ្ចេញ​មតិ របស់​ក្រុម​បុរស​វ័យ​ក្មេង​ និង​សា​ធា​រណ​ជន ដែល​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ខ្វល់​ខ្វាយ ទៅ​លើ​ជោគ​វាសនា​របស់​ប្រទេស​ជាតិ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ ដែល​មិន​គួរ​ដល់​ថ្នាក់​ទៅ​​មាន​ទោស រហូត​ដល់​ទៅ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​នោះ​ទេ លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី ឬ​រដ្ឋាភិបាល ​គួរ​តែ​ធ្វើ​ការ​​ឆ្លើយ​បំភ្លឺ​ដោយ​មាន​ហេតុ​ផល​ច្បាស់​លាស់ ឬ​ក៏​​ត្រឹម​តែ​កោះ​ហៅ​អ្នក​រិះ​គន់​ទាំង​នោះ​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ពន្យល់ ឬ​ក៏​ព្រមាន​ទៅ​បាន​ហើយ។
ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ចេះ​តែ​បន្ត​កើត​មាន​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ទាំង​នេះ​?
មែន​ទែន​ទៅ​​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា មាន​ជាប់​ជំពាក់​​វាក់​វិន​​យ៉ាង​ជ្រាល​​​ជ្រៅ​ ជាមួយ​ប្រទេស​វៀត​ណាម​នោះ​ ​ដូច​ជា​មិន​ទាន់​បាន​ស្រាយ​បំភ្លឺ​ច្បាស់​លាស់​ ជាក់​លាក់ ជា​សាធារណៈ​ណា​មួយ លើ​បញ្ហា​ដ៏​រសើប​ទាក់​ទង​ជា​មួយ​ប្រទេស​វៀត​ណាម ជា​ពិសេស​បញ្ហា​ជន​អន្តោ​ប្រវេសន៍​វៀត​ណាម ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន​មើល​ឃើញ​ថា ហាក់​បី​ដូច​ជា​ត្រូវ​បាន​គេ​​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ចូល​មក​តាំង​ទី​លំនៅ​ដោយ​សេរី​ កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង​ៗ​ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​នេះ​ទេ​។ មាន​​សេច​ក្តី​រាយ​ការ​ណ៍​ជា​ច្រើន​​អះ​អាង​ថា ជន​ជាតិ​វៀត​ណាម​នៅ​ក្នុ​ង​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​រាប់​សែន​នាក់ ខ្លះ​ថា មាន​រាប់​លាន​នាក់ ​ខ្លះ​ទៀត​ថា មាន​ជាង​ ៣ លាន ឬ​ក៏​ជាង ៤ លាន​នាក់ និង​រហូត​ដល់​មាន​អ្នក​​ខ្លះ​ទៀត​ថា ជន​ជាតិ​វៀត​ណាម​ជា​ច្រើន​ដែល​​ចេះ​និយាយ​ភាសា​ខ្មែរ​​ប៉ាយ​ឡាំៗ ​បាន​តែ​ពី​បី​ម៉ាត់ បែ​រជា​មាន​កាន់​អត្ត​សញ្ញា​ណ​ប័ណ្ណ​សញ្ជាតិ​ខ្មែរ និង​បាន​ចូល​រួម​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​មេ​ដឹក​នាំ​ខ្មែរ​ថែម​ទៀត​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ ​ពល-​រដ្ឋ​ខ្មែរ​​ខ្លះបារម្ភ ខ្លាច​កម្ពុជា​បាត់​បង់​ទឹក​ដី​ទាំង​ស្រុង​​ដូច​កម្ពុជា​ក្រោម នៅ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ដ៏​ខ្លី​ខាង​មុខ​ ប្រសិន​បើ​​រដ្ឋា​ភិបាល មិន​ព្រម​​ធ្វើ​ការ​ទប់​ស្កាត់​ការ​ហូរ​ចូល​មក​តាំង​ទី​លំនៅ​ ពី​សំណាក់​ជន​ជាតិ​វៀត​ណាម​ទេ​នោះ​។

ដើម្បី​សម្រាល​នូវ​ក្តី​បា​រម្ភ ឬ​​ក៏​លុប​បំបាត់​ទាំង​ស្រុង នូវ​រាល់​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ទាំង​នេះ រដ្ឋាភិបាល ឬ​ក៏​អា​ជ្ញា​ធរ​សា​ធារណៈ គួរ​តែ​​ធ្វើ​ការ​ពន្យល់ ឬ​បើ​អាច គួរ​តែ​បើក​សមាជ​ថ្នាក់​ជាតិ​មួយ បើ​ក​ឲ្យ​សាធារណ​ជន​​ទូទៅ ធ្វើ​ការ​ចោទ​សួរ​ដោយ​សេរី​ ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​ឯក​រាជ​ភាព​របស់​​ប្រទេស​កម្ពុជា ពី​ប្រទេស​វៀត​ណាម ឬ​ក៏​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ រដ្ឋាភិបាល គួរ​តែ​បញ្ចេញ​តួ​លេខ​ជាក់​លាក់​ថា​ តើ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​បច្ចុប្បន្ន មាន​ជន​អន្តោ​ប្រវេសន៍​វៀត​ណាម​ទាំង​អស់​ចំនួន​ប៉ុន្មាន? ស្រប​ច្បាប់​ប៉ុន្មាន? មិន​ស្រប​ច្បាប់​ប៉ុន្មាន? នៅ​លើ​ទឹក​ប៉ុន្មាន​? នៅ​លើ​គោក​ប៉ុន្មាន? នៅ​ភ្នំ​ពេញ​ប៉ុន្មាន? នៅ​ស្រុក​កៀន​ស្វាយ​ ខេត្ត​​កណ្តាល​ប៉ុន្មាន? នៅ​ឃុំ​ឆ្នុក​ទ្រូ ខេត្ត​កំពង់​ឆ្នាំង​ប៉ុន្មាន? នៅ​ឃុំ​ចុង​ឃ្នាស​ខេត្ត​សៀម​រាប​ប៉ុន្មាន?...បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ​រដ្ឋាភិបាល​ មាន​តែ​ស៊ូ​ទ្រាំ​ខាំ​មាត់​សង្កត់​ចិត្ត​ ធ្វើ​មិន​ដឹង​មិន​ឮ ឲ្យ​គេ​រិះ​គន់ ឬ​ចោទ​ប្រកាន់​ជា​បន្ត​ទៅ​ទៀត​ទៅ​ ប៉ុន្តែ​​រដ្ឋាភិបាលមិន​គួរ​​ប្តឹង​ចោទ​ប្រកាន់អ្នក​រិះ​គន់​ទាំង​នោះ ទៅ​កាន់​តុលាការ ដែល​ស្ទើរ​​គ្រប់​គ្នា​ចាត់​ទុក​ថា ជា​ស្ថា​ប័ន​មិន​​ទាន់​ឯក​រាជ្យ ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​កាត់​ទោស​អ្នក​ទាំង​នោះ​ដាក់​ពន្ធ​គា​រ ដោយ​សារ​តែ​ពួក​គេ​សម្តែង​មតិ​ខ្វាយ​ខ្វល់​ពី​បញ្ហា​ជាតិ​នោះទេ​ ពី​ព្រោះ​ការ​ប្រើ​ញញួ​រយក្ស​ធំ​មួយ​ ដេញ​សម្លាប់​សត្វ​រុយ វា​មិន​មែន​ជា​វិធី​វ័យ​ឆ្លាត​ឡើយ​។
           ធម្មតា​​ដើម​ឈើ នៅ​ពេល​​វា​ដុះ​ខ្ពស់​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ផុត​ដាច់​ស្រឡះ​ពី​ដើម​ឈើ​ដទៃ ដើម​ឈើ​នោះ វា​​តែង​តែ​ទទួល​រង​នូវ​ខ្យល់​បោក​បក់​ខ្លាំង​ជាង​គេ ដែល​នេះ​វា​គឺ​ជា​រឿង​ធម្មតា ហើយ​វា​ក៏​ជា​ក្រិត​ក្រម​ធម្ម​ជាតិ​ដែរ។ យ៉ាង​ណា​មិញ វា​ជា​រឿង​ធម្ម​តា​ទៅ​ហើយ មនុស្ស​យើង​នៅ​ពេល​ដែល​ទៅ​ធ្វើ​​ជា​មេ​ដឹក​នាំ​គេ ឬ​ក៏​ជា​មេ​ដឹក​នាំ​ប្រទេស​មួយ វា​ចៀ​ស​​មិន​រួច​ទេ ពី​ការ​រិះ​គន់​ចោទ​ប្រកាន់​ពី​ក្រុម​ណា​មួយ​នោះ ពី​ព្រោះ​មនុស្ស​យើង​ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់ អាច​ធ្វើ​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង​បាន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ហើយ​​អាច​បំពេញ​ចិត្ត​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​ បាន​ទាំង​អស់​នោះ​ទេ។ រួម​សេច​ក្តី​មក ដើម​ឈើ​បើ​មិន​ចង់​ឲ្យ​ខ្យល់​បក់​​បោក​ត្រូវ​ខ្លាំង​ទាល់​តែ​​កុំ​ដុះ​ឲ្យ​ ខ្ពស់​ផុត​ពី​ដើម​ឈើ​ដទៃ ហើយ​មនុស្ស​យើង​បើ​មិន​ចង់​ ឬ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ឲ្យ​គេ​រិះ​គន់​ទេ​ គួរ​កុំ​​ទៅ​ធ្វើ​​ជា​មេ​ដឹក​នាំ​៕(​នេះ​ជា​ទស្សន​ផ្ទាល់​របស់​ការី​និពន្ធ មិន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​កា​សែត​ភ្នំ​ពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ឡើយ​)