ចំពោះគំនិតខ្ញុំ
ការដាក់គុកពី ៧ ទៅ ១០ឆ្នាំចំពោះជនល្មើស
មិនស្មើនឹងទោសដែលគេបានប្រព្រឹត្តចំពោះកុមារកម្សត់ទាំងនោះទេ។
ហើយអ្នកដែលលក់ផ្លូវភេទកុមារ
ដល់ជនបរទេសគួរត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យខ្លាំងជាងជនល្មើសទៅទៀត
ព្រោះបើគ្មានជនទាំងនោះ ក៏មិនមានបញ្ហានេះដែរ។ ប៉ុន្តែ
ខ្ញុំមានការសោកស្ដាយជាខ្លាំងដែលឪពុកម្ដាយមួយចំនួន (កម្ពុជា
និងវៀតណាម) ហ៊ានលក់ព្រហ្មចារីកូន
ធ្វើជាទាសីតណ្ហាដល់ជនល្មោភកាមគុណមួយចំនួន។
ជារឿងគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង
នៅពេលដែលអ្នកឭថាប្រាក់ចំនួន១០០ទៅ២០០ ដុល្លារ
អាចទិញព្រហ្មចារីកុមារីអាយុ ១០ឆ្នាំម្នាក់បាន។
មានសុភាសិតមួយបានពោលថា “ខ្លាកាចមិនស៊ីកូនឯងនោះទេ” តែអ្នកទាំងនោះអន់ជាងសត្វទៅទៀតដែលហ៊ានធ្វើអំពើបែបនេះ។
មានពេលមួយ
ពេលទៅដើរលេងនៅមាត់ទន្លេ ក្នុងក្រុងភ្នំពេញ
ខ្ញុំបានឃើញជនបរទេសម្នាក់ដើរកាន់ដៃគ្នាជាមួយក្មេងស្រីម្នាក់។
មើលពីក្រោយនាងដូចជាក្មេងស្រីម្នាក់
ប៉ុន្តែមើលពីមុខនាងពិតជាចាស់មែនទែន ដែលមិនសក្ដិសមទៅនឹងរូបរាងតូច
ស្ដើង ទាបរបស់នាងទាល់តែសោះ។ ខ្ញុំគិតម្នាក់ឯងថា
ប្រហែលជានេះជាលទ្ធផលដែលនាងទទួលបានពីការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ
បន្ទាប់ពីនាងត្រូវបានលក់បម្រើផ្លូវភេទតាំងពីនៅវ័យក្មេងមកហើយមើលទៅ។
ខ្ញុំពិតជាមានការអាណិតអាសូរជាខ្លាំងនៅពេលដែលឃើញ
ក្មេងស្រីលះបង់គ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីជីវិតរស់នៅបែបនេះ ដែលនៅវ័យនេះ
ជាវ័យដែលក្មេងស្រីត្រូវការសេចក្ដីស្រលាញ់ ការយកចិត្តទុកដាក់
និងអាហារូបត្ថម្ភដើម្បីបំប៉នការលូតលាស់របស់ពួកគេ។
បើនិយាយពីករណីរំលោភបំពានផ្លូវភេទ
មានច្រើនណាស់ច្រើនរហូតមិនអាចរៀបរាប់អស់។ ពេលខ្លះខ្ញុំអានកាសែត
ឬទស្សនាវដ្ដី ឃើញគ្រប់សព្វរូបភាពនៃអំពើអគតិនេះ តាំងពីអ្នកស្គាល់រំលោភក្មេងស្រី
តារំលោភចៅ ជនបរទេសរំលោភក្មេង និងអ្វីដែលព្រៃផ្សៃ
ឬអាចហៅម៉្យាងទៀតថាទមិឡនោះគឺ ឪពុករំលោភកូនស្រីបង្កើតរបស់ខ្លួន។
ពេលអានចប់ភ្លាម ខ្ញុំមានការកំហឹងជាខ្លាំង
រហូតគិតថាបើឲ្យខ្ញុំជួបពួកជនទាំងនោះ ខ្ញុំចង់សម្លាប់គេភ្លាមៗតែម្ដង។
ប៉ុន្តែឥឡូវខ្ញុំមានសេចក្ដីសោមនស្សជា
ខ្លាំងពេលដែលឃើញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនានា ដូចជាទូរទស្សន៍ វិទ្យុ កាសែត
ទស្សនាវដ្ដី
បានផ្សព្វផ្សាយអំពីការប្រយុទ្ធប្រឆាំងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទកុមារ
ដែលនេះអាចជួយរំលឹកដាស់តឿនដល់មនុស្សផងទាំងឡាយ
ជាពិសេសគឺជនបរទេសឲ្យបានដឹងថា
កម្ពុជាមិនមែនជាទិសដៅសម្រាប់ទេសចរផ្លូវភេទកុមារឡើយ។
សង្ឃឹមថា
នាពេលអនាគត នៅពេលដែលមនុស្សគ្រប់គ្នា
បានទទួលការអប់រំត្រឹមត្រូវទង្វើអសីលធម៌បែបនេះនឹងលែងមានក្នុងសង្គមខ្មែរយើងទៀតទេ៕
អត្ថបទ៖
ប្រាក់ ច័ន្ទសីហា
រូបថត៖
បរទេស
No comments:
Post a Comment